Dutch Lion was there!

Zomaar een zomeravond in mei 1982

Op n mooie zomerse dag in mei 1982 vond er in de Kuip in Rotterdam een mooie gebeurtenis plaats. Op die dag vroeg ik mij rond het avondeten af of ik nou wel of niet naar de Europa Cup 1 finale tussen Bayern Munchen en Aston Villa in die Kuip zou gaan. Ik weet niet meer waarom ik precies twijfelde, het zal te maken hebben gehad met het feit dat het de zoveelste wedstrijd in een kort tijdsbestek zal zijn geweest. In die tijd trok ik elk weekend wel naar een stadion en ik had er net een trip in Engeland op zitten van 5 wedstrijden in 6 dagen. Ook wist ik niet of ik aan kaarten kon komen.

Nou was ik niet een specifiek Aston Villa-fan, maar wel een Engels voetballiefhebber in de ruimste zin des woords en nog steeds. Ook ging ik in die tijd altijd naar het Rotterdam AD toernooi omdat er ook een Engelse ploeg meedeed. Vanuit deze achtergrond heb ik toch besloten om rond 18.30 uur (de wedstrijd begon om 20.15 uur) samen met m´n broer de trein naar Rotterdam te pakken om die finale bij te wonen. We hadden natuurlijk geen kaartjes dus die moesten we nog aan het stadion zien te kopen. Omdat het niet geheel uitverkocht was (vond dat eigenlijk behoorlijk tegenvallen) viel het reuze mee om 2 tickets gewoon aan de kassa te kunnen bemachtigen.

 

Het originele toegangskaartje (18 euro!)

 

We waren mooi op tijd en hadden prima plekken. Ik kan me nog goed herinneren dat het ons verbaasde dat het eigenlijk relatief rustig was, immers het was wél n Europa Cup 1 finale (nu Champions League) tussen een Engelse en een Duitse ploeg. Ik was Aston Villa al een tijdje aan het volgen en kwam eigenlijk speciaal voor 3 spelers, te weten Shaw, Withe en Rimmer. Bayern interesseerde me eigenlijk in het geheel niet.

 

Selectiefoto pal voor de wedstrijd

Vlak na het begin moest ik eigenlijk m´n grootste teleurstelling van de avond slikken omdat doelman Jimmy Rimmer noodgedwongen het veld moest verlaten door een nekblessure die hij op de laatste training vóór deze finale had opgelopen!!! Hoe groot kan je teleurstelling als speler zijn, hij werd vervangen door Nigel Spink, een keeper die tot dan toe slechts één keer in het eerste had gespeeld! Daar baalde ik enorm van want hij was dus een van de redenen waarom ik wél naar de finale ben gegaan.

Van de wedstrijd zelf kan ik me niet veel meer herinneren. Bayern Munchen was in die tijd een grootmacht en Aston Villa was een ´broekie´ vergeleken met Bayern. Bovendien had Villa zijn manager die hen kampioen had gemaakt, Ron Saunders, ontslagen na een serie slechte wedstrijden en was Aston Villa slechts 11e geworden in de competitie.

Ik weet nog wel dat het een typische finale was, dus een matig schouwspel. Wedstrijden tussen Duitse en Engelse teams zijn meestal niet echt aantrekkelijk, zeker in die tijd met puur Engelse ploegen, want die Engelse liepen voortdurend in de buitenspelval van Bayern. Bayern weigerde een offensieve spelopvatting te hanteren en Villa kwam weinig voor de goal. Wel kan ik me herinneren dat de (beste) kansen die er waren voor Bayern waren te noteren. Mooi was dat Nigel Spink zodoende goed kon groeien in de wedstrijd en van plankenkoorts kennelijk geen last had. Ik was ook keeper en lette daarom goed naar de wijze van keepen. Het viel mij op dat Spink een typisch Engelse manier van keepen had, rustig, traag zonder opsmuk en stoïcijns. Ik kende hem niet maar hij deed me gelijk denken aan keepers als Pat Jennings en Joe Corrigan. Het was zéker mede aan hem te danken dat Villa niet op achterstand kwam.

Ruststand was dan ook een typische 0-0, in de hoop dat er in de 2e helft wat meer te beleven zou zijn! Nadat Kenny Swain een kopbal van Augenthaler van de lijn had weggekopt gebeurde aan de overzijde het onmogelijke. Na een combinatie tussen Williams en Shaw aan de linkerzijde, kwam de bal in de 67e minuut bij linksbuiten Tony Morley terecht. Die gaf de bal slim, laag voor tussen de laatste man en de keeper waarna de totaal ongedekte (onduits!) Peter Withe alleen maar tegen de bal aan hoefde te lopen om deze –via de binnenkant van de paal- in het netje achter doelman Muller te leggen! Dit gebeurde pal voor de Villa aanhang die volledig uit hun dak gingen!! Volkomen onverwacht en tegen de verhouding in stond Villa op voorsprong. Tijd genoeg voor Bayern om nog iets terug te doen en zoals goede Duitsers betaamd creëerde zij de nodige mogelijkheden, maar Nigel Spink wist met hangen en wurgen zijn doel schoon te houden.  2 minuten voor tijd was ook hij geslagen, maar het doelpunt van Dieter Hoeness werd terecht afgekeurd wegens buitenspel.

Ook nu gingen zelfs Engelse tijdrekken om zodoende de onverwachte Cup binnen te halen. Na het eindsignaal van scheidsrechter Konrath ontspon zich een tafereel wat ik niet vergeten ben. Een geweldige ontlading kwam van de spelers maar ook van de Villa-tribune af, die zijn weerga niet kende. Aanvoerder Mortimer had de grootste moeite om zijn spelers te rekruteren om de beker in ontvangst te nemen. Dit lukte wonderwel en zodoende was ik getuige geweest van één van de grootste verrassingen van de finale-historie van de Europa-Cup 1, lees Champions League!

Na de wedstrijd en buiten het stadion kostte het ons weinig moeite om de trein te pakken, de Duitsers waren met de bus en de Engelsen zaten nog dronken van geluk (en drank?) in het stadion. Rottigheid tussen supporters hebben wij niet gezien en rond 23.30 uur was ik weer thuis.

Moraal van mijn ervaring tav deze wedstrijd is, dat mocht je twijfelen om al dan niet naar een bepaalde wedstrijd te gaan, ga er naar toe. Als je dat niet doet krijg je daar spijt van en later worden de verhalen rond zo´n wedstrijd alleen maar heroïscher!

     

 

Korte samenvatting van de wedstrijd   https://youtu.be/m6xSbPjybok  (Contr +klikken)

 

De Kuip, Rotterdam  26 mei 1982
Opkomst: 46 000 toeschouwers
Scheidsrechter: Georges Konrath (Frankrijk)
Scorers: 67' Peter Withe 1-0                                                                                                    Gele kaart  38´ Williams

Aston Villa (trainer Tony Barton):
Jimmy Rimmer ( 9e min Nigel Spink); Swain, Allan Evans, McNaught, Williams; Des Bremner, Gordon Cowans, Dennis Mortimer; Gary Shaw, Peter Withe, Tony Morley


Bayern München (trainer Pál Csernai):
Manfred Müller; Wolfgang Dremmler, Hans Weiner, Klaus Augenthaler, Udo Horsmann; Roland Mathy (51e min Günter Güttler), Paul Breitner, Wolfgang Kraus (78e min Kurt Niedermayer), Bernd Dürnberger; Karl-Heinz Rummenigge, Dieter Hoener

 

 Het originele programmablad

 

Het originele programmablad

                                                              

Bronvermelding

Wikipedia (diverse pagina´s)

Paphotos

Ebay

Nostalgie

Dailymail

You tube

Eigen geheugen en archief!

William van Holsteijn, oktober 2013